Νίκος Εγγονόπουλος

η τέχνη και η ποίηση δεν μας βοηθούν να ζήσουμε:
η τέχνη και η ποίησις μας βοηθούνε να πεθάνουμε...
μα επιτέλους! πια ο καθείς γνωρίζει
πως
από καιρό τώρα
— και προ παντός στα χρόνια τα δικά μας τα σακάτικα —
είθισται
να δολοφονούν
τους ποιητές.

Σονέτο μάλλον απαισιόδοξο

Το γυμνασμένο μάτι του τραμπούκου
να διέκρινε άραγε των ροδόδενδρων την αρμονία;
Όχι-όχι-μιαν απέραντη ηθικολογία
δεν θα βοηθήση να κάνουμε καλλίτερο τον κόσμο

Νά ελπίζης-να ελπίζης πάντα-πώς ανάμεσα εις τους
ανθρώπους.
-που τους ρημάζει η τρομερή «ευκολία»-
θα συναντήσης απαλές ψυχές με τρόπους

που τους διέπει καλωσύνη-πόθος ευγένειας-ηρεμία.

Ίσως όχι πολλές-ίσως νασ’ άτυχος : καμμία-
τότες εσύ προσπάθησε να γενής καλλίτερος
είς τρόπον ώστε να έρθη κάποια σχετική ισορροπία

Άσε τους γύρωθέ σου να βουρλίζωνται πως κάνουν κάτι
συ σκέψου-τώρα πια-με τι γλυκειά γαλήνη
προσμένεις ναρθ’ η ώρα να ξαπλώσης στο παρήγορο του
θάνατου κρεββάτι.